สะพานไม้แกดำ อายุกว่า 100 ปี

ความเป็นมา : ตามคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้าน ท่านเล่าว่าเดิมนั้นบริเวณหนองเป็นลำห้วย บริเวณหนองเป็นป่าชาวบ้านจึงสร้างทางเกวียนเพื่อใช้ในการสัญจรไปมา ในช่วงฤดูน้ำหลากมีน้ำขึ้นสูงไม่สามารถสัญจรไปมาได้ชาวบ้านจึงรวมตัวกันสร้างสะพานขึ้นมาเพื่อข้ามลำห้วย ซึ่งมีความยาว 20 เมตร กว้าง 4 เมตร แต่เมื่อมีการขุดคู กั้นน้ำทำเป็นอ่างเก็บน้ำทำให้มีน้ำขัง ชาวบ้านจึงมีการสร้างสะพานเล็ก ๆ ขึ้นมาเพื่อใช้สัญจรไปมา แต่ก็ยังไม่แล้วเสร็จดี ลักษณะของสะพานจะใช้ไม้เป็นลำวางไว้เท่านั้นและมีการคดเคี้ยวไปมาตามความตื้นของน้ำในหนอง
ปี พ.ศ. 2507 คันดินกั้นอ่างเก็บน้ำขาดเนื่องจากรับน้ำไม่ไหว ชลประทานต้องถมดินซ่อมแซมจนใช้ได้ มีน้ำเก็บกัก และในปี พ.ศ. 2509 ได้มีการตั้งโรงเรียนแกดำอนุสรณ์ขึ้นมา ในปีนี้เองที่มีการได้สร้างสะพานทั้งหมด ซึ่งมีความยาว 453.5 เมตร กว้าง 1 เมตรซึ่งประโยชน์ที่เพิ่มเข้ามาคือเพื่อให้นักเรียนเดินทางไปเรียนในตอนเช้าและกลับในตอนเย็นเป็นทางเชื่อมระหว่างหมู่บ้านหัวขัวกับหมู่บ้านแกดำ

สะพานไม้แห่งนี้เป็นสะพานไม้ที่เก่าแก่ควรค่าแก่การอนุรักษ์ไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่คนรุ่นหลัง ควรส่งเสริมเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญ บ้านแกดำก็มีหลายสิ่งที่น่าเป็นแหล่งท่องเที่ยว เช่นหนองแกดำ สะพานไม้ เรืออีโปง รวมถึงวัฒนธรรมที่มีความเป็นอยู่แบบดั้งเดิมน่าจะเป็นสิ่งดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยวจุดหนึ่ง

ปัจจุบันมีการซ่อมแซมสะพานที่ทอดตัวยาวท่ามกลางหนองน้ำแกดำไกลสุดตากว่า 1 กิโลเมตร ท่ามกลางบึงบัวและพืชน้ำสีเขียวและความหลากทางธรรมชาติ ถือว่าเป็นสะพานสุด unseen อีกแห่งหนึ่ง

การเดินทาง จาก กทม.มุ่งหน้ามาจังหวัดสารคาม ที่ตั้งอยู่ที่วัดดาวดึง อำเภอแกดำ จังหวัดมหาสารคาม แต่เราเดินทางโดยรถทัวร์ มาทำธุระที่อำเภอเมืองมหาสารคาม จึงประจวบเหมาะได้ไปเที่ยวที่ unseen แห่งนี้



รถสองแถวไปบ้านแกดำ ซึ่งห่างจากตัวเมืองมหาสารคามประมาณ 25 กิโลเมตร จอดอยู่ข้างห้างเสริมไทย ใกล้กับ บขส.มหาสารคามเลย ใช้เวลาเดินทางประมาณ 20 นาที แต่ รถ จะมีทุกๆชั่วโมง แต่ขากลับออกมาต้องรอนานหน่อยเพราะไม่ค่อยมีรถเข้าเมือง แทบจะเกือบ 3 ชั่วโมงถึงจะมาคันนึง


จุดแลนด์มาร์ก



วันนี้ถือว่าอากาศเย็นสบายเพราะฝนจะตก ฟ้าครึ้มไม่มีแดดเลย








ถือว่าโชคไม่ดี ฝนตกซะงั้น เลยต้องวิ่งขึ้นฝั่ง รอฝนซา และเดินทางกลับเข้าเมืองมหาสารคาม นั่งรอฝนหยุด และรอรถเข้าเมือง ราวๆ 5 ชั่วโมงได้เป็นเมืองเล็กๆที่เดินทางยากยิ่ง กะว่าจะเช่ารถแต่ไม่มีที่ให้เช่าเลย แนะนำว่าจะสะดวกกว่าถ้าขับรถส่วนตัวมาเองนะคะ

ในเมืองมหาสารคาม ริมคลองสมถวิลมีร้านน่านั่งเยอะแยะมากมาย ไม่ได้ถ่ายภาพรีวิวมาด้วย ส่วนใหญ่แล้วก็จะเป็นร้านหมูกะทะ ชาบู ร้านเหล้า ผับ บาร์แนะนำร้านชาบูอินดี้ค่ะ ราคาถูกปากถูกใจ



เที่ยวตามรมณ์

 วันจันทร์ที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2560 เวลา 12.48 น.

ความคิดเห็น