สวัสดีพี่ๆเพื่อนๆทุกคนค่ะ

นี่เป็นบันทึกแรกของเราเอง ขออนุญาตแนะนำตัวนะคะ " เราชื่อ เมร่า " ถ้าบันทึกนี้ผิดพลาดตรงไหนขออภัยมา ณ.ที่นี้ ด้วยนะคะ เอาละคะเพื่อไม่ให้เสียเวลาไปเที่ยวกันเลยดีกว่าใครพร้อมนั่งรถไฟตามเมมาได้เล๊ยยยยยยย เย้ ........................

• ด้วยงบค่าเดินทางไป-กลับ 120 บาทไทยเท่านั้น

..ขั้นตอนการจิ้มตั๋วการเดินทางรถไฟสายน้ำตก..
อ่อรถไฟสายนี้ชื่อว่ารถไฟสายน้ำตกนะคะ ลืมบอก
ก่อนอื่นเลยบอกก่อนว่าถ้าไม่สะดวกบุกป่าฝ่าดงรถยนต์ พายุโหมกระหน่ำ
1.แนะนำให้ตีกันกะผู้ร่วมทริปให้เสร็จก่อนเดินทาง 5 วัน ฟังไม่ผิดคะ 5 วัน จากนั้นตู๊ดๆไปหา จนท.จองตั๋วเลยโทร 1690 สายด่วนรถไฟ แล้วก็ทำตามขั้นตอนบลาๆ ส่วนเรื่องการจ่ายเงินอันนี้เราไม่รู้เพราะเราไปที่หัวลำโพงเองเลย 5555
2.อีกวิธีถ้าไม่ลงตัวมีแต่อ้อย อ้อย อ้อย แล้วก็อ้อย ก็ไปหัวลำโพงเองเลย พอถึงพุ่งตรงไปช่องจำหน่ายตั๋วทุกขบวนบอกเค้าว่าจะไปไหน ย้ำนะคะย้ำ "รถไฟนำเที่ยวสายน้ำตก" จนท.เค้าจะเก็บเงินคนละ 120 แล้วเราก็ควักมันนี่จ่ายเค้าไปง่ายๆอย่าอ้อยเดี๋ยวคนข้างหลังทุบหัวเอา
...รถไฟจะออกจากหัวลำโพงเวลา 06.30 ...
รถไฟออกตรงเวลามากนะ ตีระฆัง 3 ทีไม่มาออกเลย ถ้ามาไม่ตรงเวลาไม่ตกรถไฟแล้วละก็
"ท่านอาจจะได้เที่ยวนครปฐมท๊างงวันเลย " ส่วนใครอยากรู้ว่าทำไมนั้นไปเองไปเหอะ 120 คิดไรมาก อยากหรูก็ตู้แอร์ไป 240 บาทอย่าอ้อยรถเต็มไวม๊ากก 4G หรออย่าหวัง

• NEXT>>เลยละกันกลัวโดนทุบ เช้าวันที่ 16.07.16 เราแหกขี้ตาหอบสังขารมาจากถิ่นสาวงามเมืองมอญนามนครเขื่อนขันธ์ มาถึงหัวลำโพง 06.10 ก็หาพื้นที่ ย้ำนะคะพื้นที่นั่งรอรถไฟไปเล๊ย อย่าไปอายคนอื่นเค้าทำเยอะแยะ ระหว่างรอรถถไฟใครจะหาข้าวกินหรือหากล้ามกินก็แล้วแต่ตามลำบากเลย แต่รถไฟมาแล้วอย่าอ้อยนะตกรถนะแกรรรรร ตีระฆัง 3 ที ปู๊นๆ อ่อรถไฟจะจอดรับคนไปเรื่อยๆจนถึงสถานีนครปฐมมั้ง นั่นแหละเพราะผู้ร่วมเดินทางเราก็ตามจากหัวลำโพงมาขึ้นที่นี่ 555555555

ชานชาลาไรไม่รู้ลืมอีก ป้ายมันจะเป็นแบบนี้ขึ้นให้ถูกตู้นะไม่งั้นอาจจะโดนมองแรงได้เราโดนมาแล้ว ในตั๋วเขียนมายังไงนั่งแบบนั้น ถึงข้างๆไม่รู้จักก็เถอะเดี๋ยวก็รู้จักกันเองเชื่อดิ้ ไม่แช่น้ำปลาละออกจากเมืองกรุงเถอะ .

อันนี้ก็บนตู้รถไฟขบวนเราเอง บรรยากาศแบบนี้เลย อ่อจะมีคุณลุงพุงนุ่มนิ่มเขาเป็นตำรวจรถไฟมาคอยบรรยายให้ฟังเรื่อยๆเลยจะมาบอกเวลานัดแนะเผื่อไม่ให้เรา " ได้เที่ยวนครปฐมท๊างงวันเลย " เลยแต่ไม่รูปคุณลุงเพราะคุณลุงมาทีไรไม่เราหลับก็อยากเข้าห้องน้ำไม่ก็ตอบแชท บลาๆคลาดไป 1 เหตุการณ์แต่ไปเถอะจะได้รู้คุณลุงเป็นยังไง

คนนี้ผู้ร่วมชะตาของเราเอง ลูกเกด หรือ ชื่อย่อ ลกส ไม่ต้องงงอยากรู้ก็ไปหาดูเอาชื่อเรื่อง " ยักษ์ใหญ่หัวใจหล่อ " นางเป็นนางแบบประจำตัวเราพอ

เมื่อถึงสถานีนี้แล้วเราไฟจะหยุดจอดให้เราได้เดินช็อปสิ่งของยัดลงถังบดอาหารของเราเองเป็นเวลา 40 นาที เหมือนเยอะนะแต่พูดเลยไม่พออย่ามัวแต่ยืนถ่ายรูปอยู๋ สาเวเลีย มากเธอว์เวลามีค่าม๊ากกกก กอไก่ล้านตัว นี่คือคำเตือน !!!

มาถึงตรงนี้ก็อย่างที่เห็นถ่ายรูปสิ้คะถ่ายรูป อันนี้คือความต้องการของเรา ซึ่งแบบก็ไม่ขัดข้องอะไรยอมทำแต่โดยดี ตั้ลลั้คม้ะ ><

ยังไงยัง ยังอ้อยไม่พอไม่รู้ค่าเวลา เราก็กดต่อไปแบบก็โพสต์ไปจั๊กกะเเร๊นก็ชื้นไป ถถ

นังอ้วนนี่เราเอง " หวัดดีเราชื่อคาเมร่าคะ 18 ขวบคืออายุจริง 23 คืออายุหน้า " ไม่งงเนอะ ไม่ได้ตั้งกล้องถ่ายเองแบบเราถ่ายให้ เทรนด์มาร่วมๆ 3 ปีวันนี้นางโฟกัสเข้าแล้วว ปรบมือคะ

ก็ยังอืดไม่พอใจไง ถ้าลำไยเราข้ามภาพนี้ไปมันไม่มีสาระไรเลย 55555555555555

นี่ก็อีกคนเรื่องโพสต์ใหญ่โพสต์โตอะขอให้บอก นี่แม่เราเองคนทั่วไปเรียก " ยายติ๋ว " ไม่กล้าแซวมากเดี๋ยวโดนดราม่า ไม่ดราม่านะถือว่าขอร้อง ไม่ต้องให้ไมค์ไม่ได้จะร้องเพลง ผ่างงงงงงง 🎤

หลังจากอ้อยกันอยู่นาน 2 นาน 3 นาน ก็เดินตัดสถานีรถไฟมาโผล่ด้านหลังจะเห็นป้ายแบบในรูป จากนั้นหันก้นให้ป้ายมองออกไปเห็นองค์พระปฐมเจดีย์เลยคะ ตรงนี้เรามีเวลา 40 นาทีก็อย่างที่บอกว่ามันไม่พอจริงๆไหนจะเดินละม้ายชายตาส่องนั่นนี่ หาของลงท้อง เดินไปกลับจวนจะหมดเวลาพอดี ถามได้นี่ 4*100 กันมาตลอดทั้งทริป เบริ์นไขมันกันตาเหลือกตาปลิ้น

ถึงตรงนี้เราเฉลยเลยแล้วกันเกือบจะลืมแล้ว "ท่านอาจจะได้เที่ยวนครปฐมท๊างงวันเลย "
เป็น TOPIC อันนึงของคุณลุงผู้บรรยาย เพราะอย่างที่พูดไป 3 ล้านรอบแล้วเวลามันไม่พอถ้ามัวแต่เข้าไปชมองค์ด้านในก็อย่างที่คุณลุงบอกละคะ รถไฟพร้อมทิ้งคุณให้เที่ยวนครปฐมทั้งวันแน่นอนแต่ไปต่อเถอะเสียดายตังค์ค่าตั๋ว

วันนี้โชคดีเค้ามีการอุปสมบทหมู่กัน เราก็เลยเก็บภาพมาฝาก เวลาหมดล้าววิ่งกลับไปที่สถานีเริ่ม!!!

เอี๊ยกก กกกก ........ เบรคแทบแตกมาถึงนครปฐมไม่ซื้อ สายน้ำผึ้ง หรือ ขาวทองดีไปกินได้ไง ซื้อสิ้ซื้อเลยมีหลายราคา 100 ได้มากมายก่ายกองอันนี้ขนาด 2 ลูก 100 บาทไทย ส่วนปอกก็แล้วแต่จะสรรหานะคะ

SKIP>>ความเร็วสูงเปิดวารป์มาถึงเมืองกาญจน์เลยแล้วกัน ของดีเมืองกาญจน์อีกอย่างที่แนะนำเลยคือเงินแท้และพลอยเมืองกาญจน์ ราคาเบาๆจับต้องได้มีหลายร้านมาก แม่เราซื้อแหวนมา 1 วง 300 บาทไทยเลยจ้าสวยมั่กๆๆ

ปล.สถานีนี้ทำเวลายิ่งกว่า FARST 10 นะแกรรรเรามีเวลา 25 นาที กิน เที่ยว ช็อป ถ่ายภาพ ยูโนววว์ ?

ก่อนภาพจะตัดอะเอาไปดู้วววว มีมากมายหลายขนาดเลือกเอาชอบก็ซื้อไม่ชอบก็แล้วแต่ 5555555

ภาพตัดไปที่สะพานข้ามแม่น้ำแควคะ ข้างล่างมีแพขายอาหารด้วยแต่เราจะไม่สนใจเพราะเราจะถ่ายแต่รูป เรามาเพื่อถ่ายรูปมากกว่าเที่ยว มาเเปปเดียวลงได้เกือบเดือนคิดเอาเองเน้อะ 5555

ง่าส์ .....
ไหนๆก็บวมละขอหน่อยโน๊ะ ไม่ชอบข้ามไปภาพนี้สาระไม่มีเหมือนเดิม 555555555555

บนสะพานคนเยอะดีเยอะแบบเเย่งมุมกันถ่ายรูป สนุกดี(กัดฟัน) ร้อนนะบอกเลยอัดหน้ามาไม่ดีเยิ้มคะเยิ้ม

คนเยอะหันมาปลีกวิเวกวังเวงบ้างโน๊ะ ..........

มองทะลุตรงช่องว่างสะพานจะเห็นแบบนี้น่าจะเป็าศาลเจ้าจีนแหละเราคิดแบบนั้น อยู่ตรงข้ามฝั่งแม่น้ำเลย ถ่ายรูปสิคะรออัลไล

เกดวิ่งดิ้เกดวิ่ง มิ้วิ่งดิ้มิ้วิ่ง สถานีนี้เรา 3 คนสับขา 4*100 มาขึ้นรถไฟคะ จิตใจทำด้วยอัลไลให้เวลา 25 นาทีบนสะพานข้ามแม่น้ำแคว ขึ้นรถแล้วก็เสนอหน้าออกมาคะออกมาถ่ายรูปต่อไป

ต้นไม้ตรงตีนสะพานข้ามแม่น้ำแคว เขียวๆเห็นแล้วอยากกินชาเขียวดีเราชอบ 😜

รถไฟวิ่งไปได้สักจะมีเซลล์ขายของฝากปลอมตัวมาเป็น จนท.รับออเดอร์ของฝากจากเราไป สั่งเลยจ่ายเงินเลยอยากกินอัลไลสั่งจ่ายเงินรอของ จบง่ายดีไม่ต้องเยอะ อ่อสงสัยช้ะทำไมมีขายก็เพราะว่าถ้าเราหลุดจากสถานีน้ำตกแล้วจะไม่แวะให้ซื้อของฝากแล้วละ ถ้าซื้อไม่ได้ก็สั่งเอาจบ

นี่พี่เซลล์ขายของฝากของเรา เนียนนะเนี่ย 5555 😜

วิวข้างทาง เขียวๆฟ้าๆ ฝุ่นๆ ควันโขมง แม่มได้อะฟิลล์มาเต็มฝุ่นมาเต็มเช่นกัน ทนเอาสนุกเชื่อเราได้

ณ.ตอนนี้ทุกท่านกำลังจะเดินทางเข้าสู่ทางรถไฟสายมรณะ ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ( เสียงแบบคุณลุงพุงพลุ้ย ) 📣📣

ด้านซ้าย : เป็นแม่น้ำ
ด้านขวา : จะเป็นถ้ำกระแซ
ถึงตรงนี้รถไฟจะเติมน้ำมันตาเต่าติดยางมะตอยให้เราได้ถ่ายรูปชื่นชมบรรยากาศ 2 ข้างทางอยากอินไปหาหนังดูก่อนมาก็ได้ อิอิ

ปู๊นปู๊นฉึกฉักฉึกฉัก 🎢

วิ่งไปเรื่อยๆเราจะเหมือนเดอะเเมทซ์ทริก รถไฟเริ่มเอียงตามทาง แต่ลุ้นได้ไม่ทันเกาะซองลูกอมหมดก็กลับเข้าสู่สภาวะเดิมแล้วละ

วิ่งมาได้สักพักเราจะเจอสถานีถ้ำกระแส คุณลุงบอกว่าหน้าผาตรงนี้เป็นจุดที่มีคนเสียชีวิตในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 มากที่สุด หลังจากจบสงครามก็ได้มีการนำศพไปประกอบพิธีทางศาสนาของแต่ละชาติจึงเป็นที่มาของหน้าผาศักดิ์สิทธิ์ นั่นเองจ้า งานสาระคาเมร่าก็มา 5555

ที่เห็นเด็กพยายามยื่นไปนี่คือ คุณลุงบอกว่าให้พยายามแตะหน้าผาให้ได้แล้วเอามือที่เเตะหน้าผามาเเตะที่หน้าผากตัวเอง ไม่ใช่ยื่นหน้าผากไปเเตะหน้าผา หรือใครจะเเผลงก็แล้วแต่แต่ระวังตกไปไม่มีใครงมนะเฟ้ย 5555555555

ด้วยความที่เราเองเป็นคนมือยาวม๊ากมาก ก็แตะมาได้นิดหน่อย ที่แตะได้นี่คือรถไฟแถบจูบหน้าผานั่นละคะ เห็นไหมเราทำได้คนอื่นก็ทำได้แหละ 5555555555

บ๊าบบาย ถ้ำกระแส เจอกันขากลับนะฮั้บ

ตรงนี้เรียกว่า แม่น้ำอเมซอน นั้นแหละเรียกๆตามไปอย่าสงสัย แต่ไม่มีงูอนาคอนด้านะมีแต่ งูเหลือม 🐍🐍

วิ่งผ่านไร่มันสำปะหลัง ไร่ข้าวโพด ไร่มัน ไร่เผือกนะไม่ใช่ไร่เสือก ก็นั่งเพลินๆไปอีกนิดจะถึงจุดหมายละ 🌾🌾

ทะด๊าา !!! นี่คือจุดหมายของเราสถานีน้ำตกนั่นเองแต่ยังไม่มีน้ำตก งงป้ะ เอองง คือต้องนั่งรถไปเองไงขาละ 20 บาทเป็นรถ 2 แถวนั่งไปเหยียบมันส์ดี ถึงตรงนี้เรายืนอ้อยรอรถนานม๊ากก ร้อนม๊ากกกนาจา

ถัดมาลงจากรถแล้วเรามีเวลาอยู่ที่น้ำตกนี้ 2 ชั่วโมงคะ บวกลบคูณหารสแควรูทเซตความน่าจะเป็นอะไรก็แล้วแต่เริ่มจับเวลาตั้งแต่ส้นเท้าเเตะพื้นสถานีน้ำตก อันนี้ทางขึ้นเดินขึ้นไปเถอะนิดเดียวแต่เอื้อเฟื้อให้ผู้อายุด้วยนะคะ

อันนี้เป็นหัวรถจักรไอน้ำ ข้ามไป ถ้าเราเดินขึ้นไปทางซ้ายมือจะมีจุดชมตาน้ำให้เราเห็น เสียค่าชม 20 บาทแต่เราไม่ขึ้นไปร้อนละเราทำตัวน่าทืบ

เดินมาไม่มีอะไรก็เดินไปหาน้ำตกสิ้คะ อย่าลีลาอยู่เวลาเดินถอยหลังนะเห้ย 🍃🍃

มาถึงจุดที่เรียกต่อมน้ำตาอีคาเมร่าทำงาน มาถึงน้ำตกแต่ไม่มีน้ำสักหยด ร้องให้แม๊ะนี่คือนั่งรถมาเพื่ออะไรหรอ แต่ไม่เป็นไรแบบนี้ก็ดูดีนะลอฟท์ๆดี เราได้รับคำอธิบายจากน้า จนท.อุทยาน น้าเค้าบอกว่าปีนี้แล้งมากที่กาญฝนแทบไม่ตกเลย ตกมาก็ช่วยไรไม่ได้ ไม่มีน้ำเลยตาน้ำก็ไม่มี เห้อออเสียใจแต่ไม่เป็นไรไว้มาแก้ตัวใหม่รอบหลัง

ปล.ตัดกลับมาที่คุณลุงพุงพลุ้ย เค้าแนะนำว่ามาช่วงหน้าหนาวก็ดีนะจะมีทะเลหมอกให้ชมระหว่างการเดินทางด้วยละ

อันนี้ทางขึ้นไปชมน้ำตกตรงชั้นที่มันนูนๆออกมา นั้นแหละเรียกแบบนี้ละกันเข้าใจง่ายๆเนอะ

อันนี้ทางลงทางเราได้รับเกรียติจากนางแบบกิติมาศักดิ์แห่งบ้านเชื้อดี ได้มาเป็นแบบให้เราในภาพนี้คะ 555555555555555

อันนี้ทางขึ้นไปชมอุทยานแต่เราไม่ได้ขึ้นไป เราตะเตือนใจกะน้ำตกอยู่ อะไรคือพกขาสั้นมาแต่น้ำไม่มีสักหยด แงแง

แพลนกล้องมาที่บุคคลในภาพเราขออนุญาติตั้งชื่อแกงค์พวกพี่ๆเค้าว่า " แกงค์ร้านหมูกะทะ " ก็แล้วกันเพราะอย่างที่เราบอกจะมากะใครก็มาเถอะเดี๋ยวก็มาเจอเพื่อนร่วมทางเอง พวกพี่ๆเค้านั่งฝั่งตรงข้ามเรามาทั้ง 4 คนเลยขาไปเราเกร็งๆพี่เขาก็เกร็งๆ ขากลับมาเราเริ่มคุยกันถึงเรื่องมหาลัยพวกพี่ๆก็เลยมาแจมด้วยที่นี้ละคะความบรรเทิงมันเกิดพอคุยกันไปๆมา นั่งฮากันตั้งแต่สถานีน้ำตกถึงกรุงเทพ ขุดมุขร้านหมูกะทะมาปล่อยกันแบบไม่มีเหนื่อยเลย แต่พลาดตรงที่เราไม่มีช่องทางการติดต่อพี่ๆเค้าเลยแต่ไม่เป็นไรไว้เราค่อยมาเจอกันใหม่นะคะ แล้วก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่เป็นเพื่อนใหม่ในการเดินทาง 💚

พอหลังจากเริ่มดราม่า เรากะก๊วนเราก็นั่งรถกลับมาอีก 20 บาท รวมเป็นเงิน 40 บาทในการไปน้ำตก เราก็มานั่งรอรถไฟกลับกรุงเทพ ก็มีเด็กอ้อยจะเอาสมุดรูปช้างอะไรก็ว่าไปพอได้ สมใจก็ถ่ายรูปกันต่อ 555555555555555

หลังจากขึ้นรถไฟเสร็จสับ และเรา 4*100 มาตลอดทริปเลยส่งผลให้เรามีเวลาเที่ยวอีก 1 สถานที่ซึ่งรถไฟจะมาจอดที่สถานีกาญจนบุรี ให้เราเดินตัดสถานีมาจะเลือกเดินไปยังที่เที่ยวก็ได้หรือจะนั่งรถ 2 แถวไปก็ได้คิดค่าบริการไป-กลับ 10 บาทพร้อมรอรับเลยนะจะบอกให้ อ่อที่เราบอกว่าทันเวลาคือปกติที่นี่จะปิดให้บริการเวลา 17.00 น.ตรง แอบกระซิบว่า " สุสานทหารสัมพันธ์มิตร " แห่งนี้ไม่คิดค่าเข้าชมนะคะ

ขากลับมาเรามีเวลาพอที่จะได้เเวะ " สุสานทหารสัมพันธ์มิตร " ซึ่งในนี้จะเป็นพื้นที่รวมเหล่าบรรดาวีรชนผู้เสียสละในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ไว้เยอะแยะมากมายเลย ถ้ามีเวลาเราอยากให้ลองอ่านรายชื่อดูนะคะ อันนี้เป็นซุ้มทางเข้าคะ

เดินเข้ามาในซุ้มหันไปทางซ้ายจะเจออันนี้เราไม่แน่ในว่าคืออะไร แต่เราว่าสวยดีเลยถ่ายเอามาให้ดูกัน

หมุนตัวตามเข็มนาฬิกามาจะเจอป้ายอันนี้ เราเลยเข้าใจว่าที่นี่สร้างเผื่ออะไรแบบแจ่มแจ้งเลย จริงๆเราลบภาพนี้ไปนะเรารู้สึกว่าดูธรรมดาไป แต่พอมาอ่านแล้วนี่คือจุดสำคัญเลยนะก็เลยย้อนไปถ่ายมาใหม่อีก 1 รอบ

เงียบสงบมากๆเลยละ หลุมฝังร่างก็เยอะแยะเต็มไปหมดเลยกว้างมากๆ เยอะมากกๆ ทำให้รู้เลยสงครามโลกนี่มันร้ายแรงมากจริงๆ ฆ่าคนตายนับหมื่นๆคนแค่ในที่นี้นะ ยังไม่รวมที่ถ้ำกระแสและที่อื่นๆเลย

ทิ้งท้ายอีกสัก 1 ใบ

อีกหนึ่งผู้ร่วมเดินทางที่นั่งมากะเรา 3 คน เห็นอยากนี้พี่เค้าเรียนรัฐศาสตร์ มศว จบภายใน 3 ปีครึ่งนะคะเก่งสุดๆๆไปเลย คาราวะ

ผู้ร่วมขบวนรถไฟที่มากับเราในวันที่ทั้งหมด 5 ตู้ละคะ

บ๊ายบายน๊ากาญนะจ๊ะนะบุรี ไว้เจอกันใหม่โอกาสหน้า เราเกี่ยวก้อยสัญญาว่าจะกลับมาหา อีกนะ 👋👋👋

การเดินทางครั้งนี้สอนให้เรารู้ว่า ....
การที่เราถึงจุดหมายไม่ได้สำคัญที่สุดและเราไม่ได้สิ้นสุดการเดินทางเมื่อเราถึงหมาย แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่เรากล้ากล้าที่จะก้าวออกไปพบเจอกับสิ่งใหม่ๆ การเดินทางใหม่ๆ และเพื่อนใหม่ๆแบบนี้

CAMERA RASZA
16.07.16

เจอกันใหม่ครั้งหน้านะคะ ขอบคุณคะ