น่าน....ตรึงใจไม่รู้ลืม ณ ดอยตีดู้ว

การเดินทาง : เส้นทางไปยัง น่าน – บ้านหลวง ทางหลวงหมายเลข 1091 เส้นทางเป็นถนนลาดยาง ขับได้ไม่ยาก สังเกตุด้านขวามือ จุดชมวิวจะอยู่ริมถนนการเดินทาง : เส้นทางไปยัง น่าน – บ้านหลวง ทางหลวงหมายเลข 1091 เส้นทางเป็นถนนลาดยาง ขับได้ไม่ยาก สังเกตุด้านขวามือ จุดชมวิวจะอยู่ริมถนนการเดินทาง : เส้นทางไปยัง น่าน – บ้านหลวง ทางหลวงหมายเลข 1091 เส้นทางเป็นถนนลาดยาง ขับได้ไม่ยาก สังเกตุด้านขวามือ จุดชมวิวจะอยู่ริมถนน

น่าน ตรึงใจไม่รู้ลืม...

ดีใจอีกครั้ง...ที่มีโอกาสได้กลับมาจังหวัดน่าน
ความรู้สึกทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม รัก และคิดถึง ผูกพัน รู้สึกสงบทุกครั้งที่มีได้นำตัวเองมาอยู่ในจังหวัดนี้

และน่าแปลกที่การเดินทางมาน่านในแต่ละครั้งเรามักจะเจอกับบรรยากาศที่ไม่เคยซ้ำกันเลยในแต่ละครั้ง ต่อให้มาบ่อยแค่ไหน แต่ทุก ๆ ครั้งที่มาต่างเป็นช่วงเวลาที่ทำให้เราไม่เคยเบื่อเลย

จำได้ว่าตอนมาครั้งแรกภาพที่เราได้กลับไปคือภาพบรรยากาศของดอยเสมอดาวในช่วงพลบค่ำ พระอาทิตย์ค่อย ๆ ตกดิน เป็นช่วงจังหวะที่เหมือนต้องมนต์ ภาพสีทองของท้องฟ้าตัดสลับกับทิวเขา แสงทีทองที่ลดหลั่นไปตามช่องเขาราวกับภาพวาด ถือเป็นกำไรชีวิตที่ได้จากการมาน่านในครั้งนั้น

ต่อมาคือภาพการเดินทางบนเส้นทางปัว-บ่อเกลือ- ดอยภูคา สายหมอก และแสงของพระอาทิตย์ยามเย็น ยังคงเป็นเสน่ห์ดึงดูดให้ฉันหลงรักเมืองน่านอีกครั้ง

และครั้งนี้ ยอมรับตอนแรกที่มาเราคิดแค่ว่าเรามาเพื่อมานั่งอยู่ในห้องเพื่อถอดบทเรียนคงไม่มีโอกาสได้ไปไหน มีความหวังเล็ก ๆ ก็เพียงแค่การตื่นเช้าไปชมหมอกบนวัดพระธาตุเขาน้อย

แต่แล้ว...เสียงของพี่ต้น เจ้าของพื้นที่ก็แว่วมาว่า เดี๋ยวเราไปดอยกัน ไม่ไกลจากนี่มาก รีบไปกันเถอะ... ได้ยินเสียงนั้ ตอนนั้นเรายังไม่มีภาพในหัวเท่าไหร่นัก เห็นก็แค่ทิวเขาอยู่ไกลๆ นั่งไปสักพักพระอาทิตย์เร่ิมขึ้นใจก็กลัวไปถึงแล้วจะเฟล แอบถามพี่ต้นว่า "เมื่อไหร่จะถึง พี่พาเมย์ไปไหนเนี่ย พระอาทิตย์ขึ้นแล้วจะมีหมอกหรอพี่" พี่ต้นได้แต่บอกว่ามี...แล้วก็เหยียบรถต่อไป

และแล้วววว เสียงอุทานของเราก็เริ่มดังขึ้น หูวววววววววว!!! โอ้วโหววววววว!!! ภาพตรงหน้า คืออย่างที่เห็นในภาพ หมอกสีขาว ลอยตัวแทรกตามทิวเขา หนาบ้าง จางบ้าง แสงสีทองปนส้มของพระอาทิตย์ส่องให้เห็นริ้วของหมอก ชวนให้เราหลงอยู่ในวังวนของสายหมอก

เราร้องเอะออะโวววายตลอดทาง ไม่ใช่มโหหรือเกรี้ยวกราดเพราะความหิว แต่เป็นเพราะความสวยงามตลอดทางที่ทำให้เราต้องเผยความเป็นตัวตนออกมา

ดอยตีดู้ว์...ใช่นี่คือชื่อดอยที่ทำให้เรากลายเป็นเด็กน้อย นั่งท้ายกระบะ ร้องเสียงดังเอะอะ เพราะทึ่งกับความงามของดินแดนน่าน

ดอยตีดู้ว์ เป็นหมู่บ้านของชาวเขาเผ่าม่อง ตั้งอยู่ที่ บ้านสองแคว ตำบลสะเนียน อำเภอเมือง จังหวัดน่าน อยู่ห่างจากตัวเมืองราวๆ 28 กม. ใช้เวลาเดินทางไม่นานประมาณครึ่งชั่วโมง ชาวบ้านที่นี่ยึดอาชีพทำไร่กันเป็นหลัก

ทั้งนี้หากนำเต๊นท์มาเอง จะคิดค่าสถานที่ 50 บาท ถ้าเช่าเต๊นท์กับทางเจ้าหน้าที่ คิดหลังละ 150 บาท นอนได้ 2 คน มีห้องสุขาและห้องอาบน้ำบริการ จำกัดนักท่องเที่ยวที่จะมากางเต๊นท์ วันละ 10หลังเท่านั้น

ตลอดจนมีกิจกรรมสุดมันส์ อย่างการโล้ชิงช้าม้ง กิจกรรมยอดฮิตของชาวเหนือ ที่แนะนำว่าต้องเล่นค่ะ มันเหมือนตัวเรากำลังพุ่งเข้าหาทะเลหมอกยังไงยังงั้น เสร็จแล้วก็ต่อด้วยเดินชมไร่สตรอว์เบอร์รี่ (ต้องขออนุญาตเจ้าของไร่ก่อนถึงจะเก็บได้) หรือจะไปนั่งพักที่ร้านกาแฟ หายเหนื่อยก็แต่งชุดพื้นเมืองถ่ายรูปสนุกๆ และอย่าลืมอุดหนุนสินค้าเกษตรของชุมชนก่อนกลับบ้านด้วย