𝙗𝙚𝙖𝙪𝙩𝙞𝙛𝙪𝙡 𝙗𝙚𝙖𝙘𝙝 𝙖𝙣𝙙 𝙘𝙡𝙚𝙖𝙣 𝙬𝙖𝙡𝙠𝙬𝙖𝙮.

ความทรงจำสั้นๆระหว่างทางกลับ

ฉัน + ทะเล


วันนี้มาพร้อมปัญหามากมายที่เข้ามา

จำได้เลือนรางถึงความรู้สึกในวันนั้น

มันท้อ มันเหนื่อยล้า มันไม่มีสติ

ใช้เวลาทำใจ การแก้ปัญหากับตัวเองด้วยสติ

นั่งนิ่งๆ บนพื้น แล้วมองไปรอบๆทะเล

อยู่ๆคำถามก็เกิดขึ้นมาในหัว

เออ มันกว้างดีเนอะ กว้างพอๆกับสิ่งที่เราเจอมาทั้งหมดได้เลย

เข้าใจคำว่านั่งโง่ๆแล้วมองทะเลก็วันนี้ล่ะ

ชายหาดที่นี่โล่ง ทางเดินยาวสุดสายตา ไม่มีให้รกสายตา

ท้องฟ้าก็มองได้ในระดับที่เราเห็น โดยไม่ต้องเงยหน้าเลย

ทุกอย่างหยุดนิ่งไปเลยวันนั้น

ฉันฟังเสียงคลื่นที่กระทบเข้ามา

ดูผู้คนที่ผ่านไปมา แล้วคิดในใจ

ทุกๆคนคงมีเรื่องเศร้าเหมือนกันหมดล่ะ

อยู่ที่จะรับกับมันยังไง

เราทุกคนยอมรับมัน

เราทุกคนไม่หนีปัญหา

เราทุกคนพร้อมที่จะเดินไปข้างหน้า

สู้บ้าง ฝืนสู้ไปบ้าง

แค่คิดว่าสักวันมันต้องดีกว่านี้

วันนี้มันแค่แย่ วันนี้เราแค่ล้ม

วันนี้เราแค่สับสน

วันนั้นได้นั่งทบทวนกับตัวเองซะงั้น

หลังจากไม่เคยมีเวลามาทำไรแบบนี้เลย

ได้คิด ได้มีสติมากขึ้น

ได้ให้กำลังใจตัวเอง

เราไม่รู้ว่าการนั่งมองทะเล การฟังเสียงคลื่น

หรืออะไรรอบๆตัวในสิ่งที่เราเห็นได้สัมผัส

มันช่วยเราไหมในวันนั้น

แต่พอนึกถึงเหตุการณ์วันนั้น มันมีความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องราวนี้

ไปแล้ว โดยที่ไม่รู้ตัว

วันธรรมดาของเราได้นั่งมองแบบนี้ไปเรื่อยๆมันช่างมีความสุข และความสุขก็มักจะผ่านไปเร็วเสมอ

พรุ่งนี้ไม่รู้เป็นยังไง ไม่ขอให้อนาคตกำหนด เราขอกำหนดความสุขของเราเอง


เราเชื่อว่าใครที่กำลังเหนื่อย ท้อแท้ กับปัญหาชีวิตอยู่

ที่กำลังแก้ไข ที่ทำแล้วก็ยังแย่อยู่

อยากให้สู้ อยากให้เปลี่ยนความทุกข์

และหามุมมองความสุขที่เราอยากให้เป็น

ท้อได้ ล้มได้ ยอมแพ้ได้

แต่อย่าเสียความเป็นตัวเองไปนะ

มีสติด้วยนะ : )

วันนี้มาเศร้าเลย จังหวะได้กับเหตุการณ์ รู้ตัวอีกที่มีความทรงจำกับที่นี่ไปซะแล้ว

"ปากน้ำปรานบุรี"

ขอบคุณที่รับฟัง

Follow me
https://www.facebook.com/alonegirldiary/

Love,
ALONEGIRL DIARY


ALONEGIRL DIARY

 วันศุกร์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 เวลา 22.45 น.

ความคิดเห็น