ในเมืองที่การจราจรติดขัดแบบไร้รอยต่อทอเต็มผืนแบบนี้ การเดินทางด้วยมอเตอร์ไซด์น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดอีกทางหนึ่ง เพราะนอกจากจะรวดเร็วแล้ว ยังแวะข้างทางได้สะดวกสบาย อย่างในวันนี้ที่มีธุระปะปังย่านราชเทวี เห็นรถเข็นขายกุยช่ายของชอบอยู่ร้านหนึ่ง ด้วยความชอบกุยช่ายเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว เลยแถรถเข้าไปใกล้ ๆ 

ถามราคาถึงกับงง เพราะแปะแกถามว่าใส่ไข่มั้ย ถ้าใส่ไข่ 40 บาท ด้วยความที่ไม่เคยกินเลยลองซักหน่อยละกัน

ระหว่างรอกุยช่าย ที่อาแปะกำลังบรรจงทอดให้เกรียมกรอบอยู่นั้น มองอาแปะไปมาก็ว่าหน้าตาคุ้น ๆ พอเห็นกระดาษที่แปะอยู่ที่หน้ารถเข็นก็ถึงบางอ้อทันที เพราะนี่คือ อาแปะกุยช่ายไข่ตอก เตาถ่านเจ้าเก่าแห่งย่านราชเทวีนี่เอง

กุยช่าย 40 บาทของอาแปะ ได้กุยช่ายเหลี่ยม 2 อัน และแบบกลม 1 อัน ตอกไข่ทอดเสียหอมฟุ้งไปทั้งซอย อาแปะเจียวกุยช่ายไปเรือย ๆ จนหอมกรอบ จึงค่อย ๆ ตอกไข่ใส่ลงไป และรอให้ไข่สุก ก่อนจะตักใส่กระทงเสิร์ฟให้ร้อน ๆ พร้อมทั้งบรรยายสรรพคุณว่า น้ำจิ้มซีอิ๋วดำเนื้ย แกเคี้ยวเองกับมือ

แน่นอนได้กุยช่ายมาสมใจ แต่ยังคงต้องรอ เพราะถ้ากินตอนนี้ปากคงพองแบบหุบปากไม่ลงแน่นอน มองซ้ายมองขาว เลยไปนั่งกินอยู่ข้าง ๆ มอเตอร์ไซด์ตัวเอง กินไปก็คุยกับแปะไป

ถามอาแปะว่าขายถึงกี่โมง อาแปะแกว่าเดี๋ยวก็หมดแล้ว ขอไม่เยอะ เพราะลูกสาวไม่อยากให้ขาย ตอนนี้ลูกสาวก็ไปตั้งร้านอยู่ใกล้ ๆ สมบูรณ์โภชนา เดี๋ยวแกขายหมด แกก็จะกลับบ้านแล้ว มาขายเพื่อให้มีอะไรทำ ออกกำลังบ้างจะได้ไม่เปี้ย ตอนนี้ลูกสาวแกก็เป็นคนทำกุยช่ายเอง 

แกเล่าให้ฟังว่า แกเกิดปี 2479 ปีนี้ก็แปดสิบกว่าแล้ว แต่เท่า ๆ ที่เราดูแกก้ยังแข็งแรง ไม่เหมือนคนอายุแปดสิบกว่าแต่อย่างใด  แกยังเล่าให้ฟังถึงสมัยสงครามโลกที่ตอนนั้นแกยังอายุเพียง 10 ขวบ ต้องวิ่งหลบลูกระเบิดหนีเข้าหลุมหลบภัย

นั่งฟังแปะเล่าไป ก็กินไป ร้อน ๆ ก็เป่า ๆ กันไป กุยช่ายอาแปะ กรอบนอก นุ่มใน หวานมันด้วยไข่ที่โปะผสม แบบที่ไข่แดงไม่สุกสีส้มจัด ได้ซีอิ้วที่อาแปะแกเคี่ยวจนได้รสชาติ อร่อยจนแทบต่อกระทงสอง แต่กลัวปากจะพองเสียก่อน อีกทั้งเวลาก็เร่งมาแล้ว เลยกล่าวลาอาแปะตรงนั้น เพื่อเดินทางต่อไป และจะไม่ลืมหากผ่านมาพบแปะอีก ต้องอุดหนุนกันเสียหน่อย