🕊 ฝากดวงใจพี่ลอยล่องไปบนนภา สุดขอบฟ้าหัวใจพี่จะไปถึง

หลายๆคนโดนตกจากหนังเรื่องนี้ และใช่เราก็คือ1ในนั้น

ตอนดูหนังเสร็จนี่คืออินมากๆ ฟังเพลงวนไป ไปตกคนนู้นที คนนี้ที จนได้ไปดูในโรงถึง 3 รอบ บ้าจิงเชียว

ดูจนอยากไปตามรอยอ่ะ คำถามมากมายไอบ้านหลังนี้มันอยู่ที่ไหน มีจริงไหม ทำไมบรรยากาศมันดีแบบนี้อ่ะ

ก็เลย Search ค่ะ ไปเจอมีคนเคยแชร์ไว้ ว่าบ้านหลังนี้มีอยู่จริง อ้างอิงจากเรื่องจริง(บางส่วน)นะ

และเราก็มีโอกาสได้ไปสัมผัสมาเองจริงๆ เราเลยอยากมาเล่าให้เพื่อนๆฟัง

ก่อนอื่นเลยฝากติดตามเพจ อาทิตย์หน้าไม่ว่าง


🏡 Doolaylay บ้านแห่งความเหงา ณ อำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่

ที่นี่เปิดมา 6-7 ปีแล้ว เจ้าของคือพี่โอม ผู้ชายที่ออกจะติส และมีความหลงไหลในธรรมชาติอยู่พอตัว แฟนนางชื่อพี่โอ๋

มีสตาฟผู้ช่วยนามว่า " น็อตโตะ" วิศวกรหนุ่มที่มาเที่ยวเหมือนอย่างเราๆ

แต่หลงรักบ้านหลังนี้ ลาออกมาขอทำงานอยู่กับพี่โอม อย่างเท่ห์เลยเนาะ ! อยากออกไปอยู่ด้วยเลย

บ้านนี้คือสถานที่ถ่ายทำจริง รถจริง คนจริง และเหล้าบ๊วยก็ของจริง

เราขับรถไปเองจากตัวเมืองเชียงใหม่ก็น่าประมาณ 2 ชั่วโมงหน่อยๆ

ถนนดีมาก ทางก็ขึ้นเขานะแต่ไม่ชันเท่าไหร่ รถเกียร์ออโต้ไปได้สบายๆ

ไปถึงบ้านก็เกือบๆบ่าย 2 แล้ว เดินสำรวจรอบๆบ้านสะหน่อย ระหว่างรอไปทำกิจกรรมข้างนอกกับเพื่อนๆที่เข้าพักวันนี้

บ้านหลังนี้มีสเน่ห์จริงๆนะ ไม่ได้สวย ไม่ได้หรูหราอะไร แต่มันดูมีสตอรี่ เรื่องราวต่างๆมากมาย

ของออกแนวจะรกสะด้วยซ้ำ 555555555 เราว่าน่าจะเป็นของที่ทิ้งๆจากคนมาเข้าพักนี่แหละ

มีมุมที่แปะรูปต่างๆ มันดูมีสตอรี่เรื่องราวต่างๆ ความทรงจำของคนที่เคยมาที่นี่

มุมห้องน้ำ ที่แสนจะรก ขวดแชมพู สบู่ ยาสีฟัน อะไรไม่รู้เยอะแยะเต็มไปหมด

มุมเหล้าดองทั้งหลายแหล่ เจอเข้าไปคำเดียว รู้เรื่อง !!

ทั้งมุมรอบกองไฟที่แสนจะชอบ นึกถึงวัยประถมตอนเข้าค่ายลูกเสือเลย

เดินสำรวจรอบๆบ้าน ก็ขึ้นไปดูที่นอนกัน ห้องพักจะอยู่ด้านบน มี 3 ห้องหลักๆ นอนได้ 5 - 6 คนบ้าง ห้อง 2 คนบ้าง

ส่วนเราได้นอนห้องเดียวกับในหนังเลย ถามว่าตอนนอนกลัวผีโผล่มาแบบในหนังมั๊ย กลัวนะ ไม่กล้าอยู่ในห้องคนเดียวเลย

ภาพจำอ่ะ ว่าผีจะมานั่งจ้องเรา ตามติดเพื่อนตลอด 5555555555

วิวรอบๆบ้านก็สวย ตกแต่งได้เก๋ตามสไตล์คนติสๆดีนะ เอาหน้าต่างมาติดเป็นแนวนอน ไม่คยเห็นเขาทำกัน

เดินทางมาไกลๆ ถ้าหิวก็สามารถตักข้าวกินได้เลย แม่พี่โอมตั้งไว้ให้แล้ว ตักกินเองในครัวแม่ได้เลยฮะ

พอถึงช่วงเย็นๆหน่อย เพื่อนอีกกลุ่มนึงก็มาถึง พี่โอมก็พาซิ่งกระบะไปสมทบกับอีกกลุ่มที่ไปก่อนแล้ว

กิจกรรมของกรุ๊ปเราก็ คืออออออ การเล่น Sup board ที่ป่าสนวัดจันทร์

การเล่น Sup board นี้เหมาะกับทุกเพศ ทุกวัย ว่ายน้ำเป็น ว่ายน้ำไม่เป็นก็เล่นได้หมด

คนที่ไม่เคยเล่น เล่นไม่เป็น ก็เล่นได้ ง่ายมาก เล่นให้ตกน้ำยังยากกว่าอีกค่าาาาาาาาา

พอเริ่มตกเย็น พี่โอมพาไปดูนาขาวที่ จอปาแกล๊ะ เขียวชอุ่มมากๆ บวกกับลมเย็นๆ

ตกค่ำก็กลับบ้านด้วยความหิวโซ ถึงบ้านแยกย้ายกันอาบน้ำ แล้วมารวมตัวกันกินข้าวอีกที

ทุกคนนั่งล้อมวงกัน พนมมือโดยมีนำสวดว่า "ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง อย่ากินทิ้งขว้าง เป็นของมีค่า...... "

ให้อารมณ์กินข้าวถาดหลุมตอนประถมไปอี๊ก

ทานข้าวกันเสร็จ ล้างจงล้างจาน ทุกคนก็มานั่งล้อมวงรอบกองไฟ กินขนม นั่งเมาท์ นั่งคุยกันตามอัธยาศัย

เริ่มมีคนเสนอเหล้าบ๊วยมาเขาว่าเป็นของดีของที่นี่

ลองไปคำแรกเท่านั้น โรคไตถามหามั๊ยถามจริง 55555 ดองมากี่ปี

แค่พูดถึงนี่ก็ชาปลายลิ้นรอแล้วนะ เมามั๊ยไม่รู้ เพราะความทรงจำช่วงนั้นหายไปเลย รู้ตัวอีกทีเช้าแล้ว

นี่คือเหล่าแกงค์ที่ไปร่วมเป็นภาระในวันนั้น

ข้างนอกไม่พอ เสียงดังยังไม่พอ ไปต่อกันในบ้านอีก หลังจากภาพนี้ก็ตัดไปเป็นเช้าเลย 😂😂

บรรยากาศตอนเช้าช่างแสนดี นอนหลับฝันดี ไม่เห็นผีใดๆ ผีอาจจะเหนื่อยที่เราเสียงดังกันเมื่อคืน 55555555


ตอนนี้ที่นี่ก็ดังอยู่พอตัวแหละ รับคนได้วันละ10นิดๆ พี่เขาไม่อยากรับเยอะ

อยากดูแลให้ทั่วถึง พูดคุยจำชื่อกันได้ และให้ทุกคนได้มีส่วนรวมกันทุกคน

เราว่าการไปเที่ยวแบบไม่คิดอะไร ไปใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นมันก็ดีนะ

ได้มุมมองใหม่ๆ เพิ่มสังคมให้กว้างขึ้น ได้รู้ว่าเราเป็นคนยังไง การเที่ยวคือเรื่องรองไปเลย

ถ้าให้พูดถึงความรู้สึกที่มาที่นี่ก็คงจะมีแต่เสียงหัวเราะและความสนุกสนาน ได้มิตรภาพดีๆ

จากคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักกันเลย ได้ไปใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังนั้นด้วยกัน นอนห้องเดียวกัน กินข้าวร่วมกัน โดยเฉพาะหลังได้ลองเหล้าบ๊วยกันแล้วนั้น อย่างกับสนิทกันมาเป็น10ปี


รายละเอียดค่าใช้จ่าย คนละ 1500 บาท รวมอาหารทุกมื้อ ที่ซุกหัวนอน และก็กิจกรรม

ยาดองโหลละ 1500 นี่หารกัน 7 คน กินบ้าง ทิ้งบ้าง ยังภาพตัด

ตอนนี้ดูเหมือนว่าบ้านจะปิดยาวๆเพราะช่วงโควิด แต่ถึงยังไงคิวจองก็ลากยาวไปเกือบๆปลายปีแล้ว

ใครที่อยากไปก็ทักเพจไปได้ แต่จะตอบไหมนี่คืออีกเรื่อง 🤣🤣

ส่วนใครที่กะเนียน walk in เข้าไปหวังจะได้เข้าพักเลย บอกไว้ก่อนว่าอย่าหาทำเด้อ เขาไม่รับแน่นอนนะจ๊ะ

ไว้เราจะกลับไปเป็นภาระใหม่ยะ Doolaylay บ้านแห่งความคิดถึง...

ใครอยากดูรูปบรรยากาศเต็มๆ สามารถดูได้ที่เพจนี้ ฝากด้วยนะคะ

https://www.facebook.com/nextw...

credit รูปภาพจากเพจ อาทิตย์หน้าไม่ว่าง

บรรยายภาพโดย Samsung Galaxy S10

อาทิตย์หน้าไม่ว่าง

 วันอังคารที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2564 เวลา 12.39 น.

ความคิดเห็น