ขุนเขาแห่งศรัทธา ดอยหลวง ดอยหนอก พะเยา

ดอยหลวง ดอยหนอก จ.พะเยา

ดอยหลวง และ ดอยหนอก ตั้งอยู่ที่ ตำบลบ้านสาง อำเภอเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา

ยอดดอยหนอกยังประดิษฐาน เจดีย์พระธาตุดอยหนอก

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวพะเยา ชาวลำปาง และ ชาวเชียงราย

ยอดดอยหลวงเป็นจุดสูงสุดของสันเขาดอยหลวง มีความสูง 1,694 เมตรจากระดับน้ำทะเล

ยอดดอยหนอกเป็นเขาหินปูนที่มีความสูงและชันมาก

ตั้งอยู่บนสันเขาดอยหลวง มีความสูง 1,077 เมตรจากระดับน้ำทะเล .

การเดินทางสามารถขึ้นได้ 2 ทาง

เส้นทางแรกขึ้นจากบ้านปากบอก อำเภองาว จังหวัดลำปาง ระยะทางประมาณ 12 กิโลเมตร

เส้นทางที่สอง ขึ้นจากบ้านห้วยหม้อ ตำบลบ้านตุ่น อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา ระยะทางประมาณ 7 กิโลเมตร แต่เส้นทางค่อนข้างลาดชัน

ก่อนวันเริ่มเดินทางเจ้าหน้าที่นัดวันเริ่มเดิน

7.00 โมงเช้า มันเช้ามาหเราเลยมานอนที่ทำการน้ำตกจำปางทองพะเยาก่อน 1 วัน

* * สำหรับคนที่อยากเดินทางมาถึงวันเดินเลย ให้นั่ง บขส มาลงขนส่ง พะเยา แล้วต่อเหมาพี่วินมาที่น้ำตกราคา 250-300 บาท (ข้อมูลจากพี่ร่วมทริปที่มาเจอกันตอนเช้า)

วันที่ 1 เริ่มเดินลุยยย

เช้าที่สดใสรอเราอยู่ ตื่นเช้าอาบน้ำเก็บของ น้ำเย็นมากก อาบไปกริ๊ดไปเหมือนโดนของ 555

ครั้งนี้เราเตรียมน้ำไปแค่พอดื่มระหว่างทาง

ไม่ได้เตรียมขึ้นไปเพราะอ่านรีวิวมาว่า ข้างบน มีน้ำ !!! รออ่านเลยว่าพวกเราไปเจออะไรกันมา 5 5 5 5

08.30 น. นั่งรถกระบะ ออกไปยังจุดเริ่มเดิน

เจ้าหน้าที่ก็จะพาเราไปแวะซื้ออาหารเช้า เที่ยงไว้กินตอนเดินด้วยนะ ที่ร้านจะมีข้าวกล่อง อาหาร รวมไปถึงน้ำต่างๆ ใครยังไม่ได้กินอะไรซื้อที่นี่ได้เลย

09.00 น. เรามาถึงจุดเริ่มเดิน ถ่ายรูปกับป้าย “จุดรวมพล ดอยหลวง-ดอยหนอก” นิดหน่อยย

พี่ในทีม “พี่คิดเจ้าหน้าที่ วันนี้เกิดกิโล ครับ ”

พี่คิด “วันนี้เดี๋ยวเราจะเดิน 12 กิโล นะ ”

บอกเลยใจไม่พร้อมมมมม อ่านรีวิวมาแค่ 7 เองงง ตายยยย ตายแน่ๆๆๆ

แต่ทำอะไรไม่ได้แล้ว ต้องลุยเท่านั้นกลับก็ไม่ได้ ลักษณะเส้นทาง เนินเขาชัน สลับกับทางเรียบไปเรื่อยๆ

(ในช่วงแรก ย้ำ***) เส้นทางเดินก็จะผ่านป่าดึกดำบรรพ์ ป่าสนเขา ทุ่งหญ้าที่ถูกซ่อนอยู่ในหุบ ซึ่งสวยมากกกกกกก อากาศก็จะเปลี่ยนไปตามสภาพของป่า ฝนตก แดดออก หนาวเย็น เลยทำให้การเดินไม่ทรมานสบายๆ ตลอดทางแสงแดดก็แดดอ่อนๆมาพร้อมลมเย็นๆ ฟินสุดดด. . . .

2 ชม. ผ่านไป

“เราเดินมาได้ครึ่งทางหรือยังค่ะ ” . . พี่คิด . . “ยังเลย . . . เรายังไม่ถึงสันหมูแม่ด้องเลย”

ก้มหน้าก้มตาเดินต่อไป วิวข้างทางจะช่วยให้ความเหนื่อยเบาบางลงไป

. . เที่ยงวัน . . เราพักกินข้าวกันดีกว่า แต่ต้องรีบกินมากๆเพราะ ทั้งผึ้ง ทั้งยุงเยอะมากๆทำให้เราพักนานไม่ได้ “พี่คิดคะ. . สันหมูแม่ด้องอีกไกลมั้ย ” . . ชี้ไปที่เนินเขาสูงข้างหน้า. . “นั่นไง สันหมูแม่ด้อง”

บอกเลย มองไกลยังสูงขนานนั้น . . พอไปถึงอยู่ตรงหน้าเท่านั้นแหละ ท้อเลยยย

“สันหมูแม่ด้อง ระวัง! อันตราย” อย่าใช้คำว่าเดิน ใช้คำว่า ปีนจะง่ายกว่า . . เราต้องค่อยๆไต่ขึ้นความชันไปเรื่อยๆมองลงไปเราไม่เห็นพื้นเลย เห็นแต่สายหมอกที่ปกคลุมเราก็จะมาเดินป่ากันอีกครั้ง ลมหมอกพัดมากเหมือนแอร์ขนาดใหญ่ปะทะเข้ามา ช่วยคลายเหนื่อยไปได้บ้าง

ป้าย . . .“ทางไปดอยหลวง-ดอยหนอก”

. . . “พี่คิด . . ใกล้ถึงแล้วใช่มั้ย”. . .พี่คิด. . “เดินไปอีก . . เจอบันไดก่ายฟ้า ก็ใกล้ถึงแล้ว”

อันนี้ตกลกมากก เราหันไปมองทางพี่ๆในทีม แล้วเข้าใจว่า ทางเดินขึ้นที่มีบนไดวางพาดให้เดิน 5 5 5 5 เราก็มองหากันใหญ่เลย บันได อยู่ไหน อยู่ไหน จนเราเดินมาเจอป้ายเขียนว่า “ บันไดก่ายฟ้า ” บ้าบอมันคือชื่อเนินเขา

ทางเดินแคบและชัน มีโขดหินให้เกาะไต่ขึ้นไปเรื่อยๆ จากด้านบนมองลงไป คือสวยมากกก แต่เป็นความสวยที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาจริงๆ หมอกที่เคลื่อนตัวผ่านเนินเขาสูงไปเรื่อยๆ แสงแดดอ่อนๆ ที่ทอดผ่านสายหมอก สวยยยยย ยืนพักเสพธรรมชาติแบบสุดปอด

แหล่งน้ำธรรมชาติ 500 เมตร ” เรื่องนี้จะถูกเล่าโดนผู้ที่ลงไปเอาน้ำมา . .

*เรื่องเล่าตอนเอาน้ำ “ทางลงชันมากๆระยะทาง 500เมตร ที่ลื่นและเปียกแฉะเละเทะตลอดทาง เดินลงไปอย่างไม่มีความหวังเสียงน้ำริบหรี่ จนได้เจอบันไดไม้ที่ถูกสร้างไว้ปีนลงไปจะเจอตาน้ำน้อย ระหว่างทางทากยุบยิบยิบยับ ขาลงว่ายากแล้วขาขึ้นมาพร้อมน้ำเป็นอะไรที่ยากมากกว่า ปีนไต่เกาะจับยึดกับรากไม้ หน่อต่างๆ พร้อมฝนที่ตกลงมาทำให้ทางฉ่ำเข้าไปใหญ่ หลังจากที่ขึ้นมาได้ น้ำนั้นมีค่ามากจนถึงกับแบกติดเป้กลับมาเลยทีเดียว” ผู้ที่เสียสละลงไปเอาน้ำ

7 ชม แห่งความเหนื่อยยยยยยย

จากนั้นที่เห็นป้ายลงไปเอาน้ำ เราจะเห็นจุดกางเต้นท์แล้ว เจ้าหน้าที่สุดใจดีของเราได้เดินไปจองทำเลที่ตั่งไว้ให้เราตั้งแต่รอเพื่อนๆไปเอาน้ำแล้ว ทำเลกางเต้นท์ที่สวยอยู่ด้านบน เลย สภาพอากาศตอนนั้น ลมแรง หมอกลงหนามากแบบมองไม่เห็นข้างหน้าได้เลย

เรารีบกางเต้นท์เพราะมีฝนตก เป็นระยะๆ นั่งกินข้าวดูหมอกที่ลอยผ่านตัวเราไป อากาศเริ่มหนาว เย็น ลมแรง2 ทุ่ม ฟ้าเริ่มเปิดให้เราได้มองเห็นวิวบ้าง แสงไฟจากเมืองพะเยา หมอกที่ไหลผ่านภูเขาที่ซับซ้อนกัน แต่ก็เป็นเวลาที่ไม่นาน ความสวยที่เราสามารถมองด้วยตาเปล่าได้ เวลาอันสวยงามก็หมดไป ฟ้าปิดสนิทสภาพอากาศแย่มากกว่าเดิม แยกย้ายกันเข้านอนกันดีกว่า . . .

วันที่ 2 เดินทางขึ้นยอดดอยหนอก แล้วเดินทางกลับ

6.30 น. อากาศเช้านี้ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกขาวโพลน

เก็บของ กินข้าวเช้ากันแบบทุบหม้อข้าวเพราะจะไม่แบกอะไรลงไปแล้ว เสร็จเราจะเริ่มเดินไป ยอดดอยหนอก (ระยะทาง 2กิโลเมตร) จากจุดกาเต็นท์ไม่ไกลมากจะมีองค์พระ พี่คิดเจ้าหน้าที่ได้ถ่ายรูปหมู่กับเราไว้ เดินต่อไต่เนินเขาลงมาเรื่อยๆ จนถึงจุดทางเดินลง พี่คิดให้ดรอปกระเป๋าทิ้งไว้ตรงนี้ หยิบน้ำไปจะดีมาก

08.00น. เอาตัวเปล่าๆเดินไปยอดดอยหนอ

กที่ตั้งตระหง่าน อยู่สุดปลายนิ้วของเรา ระหว่างทางเป็นทางลงยาวๆประมาณ 2ดอย ประมาณ 1ชั่วโมง

เราก็มาถึงตีนดอยหนอก

ที่เป็นหน้าผาหินขนาดใหญ่ เส้นทางต้องลัดเลาะเขาไปด้านซ้ายมือเพื่อไปปีนขึ้นอีกด้านหนึ่งของผาหิน หญ้าที่สูงและรกทึบ สลับกับการหลบก้อนหินชนาดใหญ่ ทำให้เราเดินค่อนข้างลำบากและเสียเวลากัน ทางชันมาก บางช่วงต้องไต่เชือกขึ้นไปปีนขึ้น อย่ามองลงไปเลยนะ

ต่อให้มองลงไปก็จะไม่เห็นพื้น ปกคลุมไปด้วยหมอกหนา ถึงแล้วยอดดอยหนอก ด้านบนมีเจดีย์ และพระพุทธรูป เราจะไปสักการะกัน เป็นอีกหนึ่งจุดที่สำคัญของที่นี่ หลังจากนั้นก็ลงจากผาหินและเดินกลับมาที่จุดดรอปประเป๋า ตรงนี้ลงนิดเดียวแล้วขึ้นยาวๆจนถึงจุดดรอปกระเป๋า

11.00 น. เดินทางถึงจุดที่ทิ้งกระเป๋าไว้ พร้อมเดินลง

พี่คิด . . “บอกเราว่าเดินลงกันดีๆนะ” เพราะทางมันชันมาก ซึ่งชันมากจริงๆ จะเป็นการเดินลงอย่างเดียวยาว 4-5 กิโล ได้ ชันแบบมากแบบที่สุด ยืดไม้เท้ารอได้เลย บางช่วงเรียกได้ว่าเดินกันแบบก้าวทีละก้าว ความชื้นและน้ำค้างหนาเมื่อคืนทำให้ทางเดินลื่นมาก

14.30น. เดินลงมาจนเจอธารน้ำ

จุดนี้ได้พักกินข้าว ถอดรองเท้าแช่เท้า ฟินสุดดดดดดดดดด พักจนหายเหนื่อย เราก็เริ่มเดินกันต่อเส้นทางก็จะเป็นทางเรียบแล้วเย้ ระยะทางประมาณ 1 กิโลสุดท้าย และแล้วเราก็มาถึงหน้าเขื่อน จุดนี้ต้องเดินผ่านน้ำซักนิดให้ได้ชุ่มฉ่ำหัวใจ ข้ามมาก็เจอรถที่มารับเราไปที่จุดรับส่ง จุดนี้นำขยะลงมาเพื่อรับเงินมัดจำคืน เก็บกันมาเยอะๆนะ.กลับมาอาบน้ำชำระร่างกายเก็บสัมภาระ ที่ทำการน้ำตกจำปาทอง สบายกายสบายใจ