สามเหลี่ยมทองคำ เชียงราย

"สามเหลี่ยมทองคำ" สถานที่สำคัญในด้านการค้าขาย ทางชายแดน ที่มีพรหมแดนของสามประเทศ ไทย พม่า ลาว มาบรรจบกัน แต่ทว่าก็มีแม่น้ำมากันไว้ตามการแบ่งเขตประเทศ...

เขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำเป็นรูปธรรมแรกที่เกิดจากนโยบาย “แปรสนามรบเป็นตลาดการค้า” ซึ่งเริ่มในยุค “น้าชาติ” พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัณ นายกรัฐมนตรีไทยคนที่ 17

จากนโยบายนี้ทำให้เกิดโครงการความร่วมมือที่เรียกว่า “สี่เหลี่ยมเศรษฐกิจ” เพื่อเชื่อมสัมพันธ์ทางการค้า การลงทุนของ 4 ประเทศลุ่มน้ำโขง ได้แก่ จีน พม่า ลาว และไทย

ทางบก มีการสร้างถนน ระยะทางกว่า 200 กิโลเมตร จากชายแดนลาว-จีน มาถึงชายแดนลาว-ไทย ที่เมืองห้วยทราย แขวงบ่อแก้ว ทางน้ำ เปิดให้เรือสินค้าสามารถวิ่งขึ้น-ล่องในแม่น้ำโขงได้อย่างเสรี ตั้งแต่ท่าเรือซือเหมา ท่าเรือเชียงรุ่ง ท่าเรือกวนเหล่ย ในสิบสองปันนา มณฑลยูนนาน ของจีน ผ่านลาว พม่า ลงมาถึงท่าเรือเชียงแสน จังหวัดเชียงราย ฝั่งไทย มีการสร้างท่าเรือพาณิชย์เชียงแสนแห่งที่ 1 เปิดใช้งานในปี 2546

29 ตุลาคม 2557 รัฐบาลลาวปรับปรุงสัญญาสัมปทาน ขยายพื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำขึ้นเป็น 13,581 ไร่ ปรับรูปแบบโครงการเป็นการสร้างเมืองใหม่ขึ้นมาอีก 1 เมือง ภายในเมืองใหม่ นอกจากกาสิโนแล้ว ยังมีการสร้างศูนย์การค้า อาคารพาณิชย์ โรงแรม สนามกอล์ฟ โรงพยาบาล โรงเรียน วัด ฯลฯ

หากเราขับรถเลาะริมโขงลงมาทาง อ.เชียงแสน มองข้ามไปยังฝั่งลาวจะเห็นบ้านเขามีตึกขึ้นเยอะทีเดียว พัฒนาเป็นเมืองใหม่ ส่วนของเราตรงนี้ไม่ค่อยมีอะไร ไปกระจุกอยู่ในตัวเมืองเชียงแสนซะมากกว่า

ส่วนตรงฝั่งเรา ตรงจุดชมวิวสามเหลี่ยมทองคำ นอกจากจะยืนมองดูแผ่นดินของระเทศเพื่อนบ้านแล้ว ยังมีพระพุทธนวล้านตื้อ พระเชียงแสนสี่แผ่นดินเฉลิมพระเกียรติ ประดิษฐานบนอาคารที่มีลักษณะเป็นเรือกุศลธรรม ให้ได้สักการะบูชากันด้วย...

ถัดมาก็จะมี องค์พญาแสนภู เจ้าผู้สร้างเมืองเชียงแสน และช้างคู่ ขึ้นไปถ่ายรูปหรือจะลอดท้องช้างตามความเชื่อส่วนบุคคลก็ได้นะ

ถัดไปก็มีตลาด โอท๊อป ที่จอดรถที่นี่ก็ติดถนนเลยจอดได้สบายไม่ต้องเดินไกล ถ้าที่จอดว่างอะนะ ฝั่งตรงข้ามจะมีร้านค้าเปิดเรียงกันตลอดแนว และเสื้อผ้า ที่เป็นพวกชุดชาวเขา ชุดเหนือ นี่ราคาถูกกว่าที่อื่นนะ บอกเลย... หรือใครอยากนั่งเรือ ชมวิวแม่น้ำโขงก็ติดต่อได้เลย...อยู่ตรงริมถนนนั่นแหละ

แวะมาเที่ยว มาดู มาเห็นความเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนไป มาช่วยอุดหนุนพ่อค้าแม่ค้า นักท่องเที่ยวหดหายไปเป็นปีเพราะโควิด ด่านชายแดนก็ปิด พื้นที่ต่างๆดูซบเซาลงไปเยอะเลย เราไปกันวันธรรมดา ไม่ค่อยจะมีคนมากนัก หรือรูปแบบการเที่ยวเปลี่ยนแปลงไปตามยุค ตามสมัย ขับรถไปลานกางเต๊นท์กันหมด แถวนี้ก็มีลานกางเต๊นท์นะ ติดริมโขงเลย....