เหมืองดินขาว บ้านหงาว หาดประพาส มิตรภาพระหว่างทาง เส้นทางสู่ทะเลระนอง : เหนียวที่ พี่น้อง EP.10

EP.10 มิตรภาพระหว่างทาง เส้นทางสู่ทะเลระนอง

บันทึกการเดินทาง ท่องเที่ยวระนองคนเดียว
ตอนที่ 3 : เส้นทางสู่ทะเลระนอง

วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่อยู่ระนอง ขอใช้เวลาที่เหลืออญู่ให้คุ้มค้าหน่อยละกัน
เที่ยวระนองมา 2 วัน ขอสารภาพเลยว่ายังไม่เห็นทะเลอันดามัน แม้แต่แว้บเดียวเลย
วันสุดท้ายนี้เราเลยตั้งใจว่าจะไปทะเลให้ได้ ตั้งเป้าไว้ว่าวันนี้จะมุ่งหน้าลงใต้
ไปเรื่อยๆ แล้วก็แวะระหว่างทางเก็บให้ครบเลยละกัน

เส้นทางสู่ทะเลระนอง อากาศเป็นใจตลอดทั้งวันเลย

- เส้นทางการเดินทาง -

เหมืองดินขาว - นิสราโรตี - ภูเขาหญ้า - หาดประพาส - อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะระนอง - หาดชาญดำริ

- เหมืองดินขาว -

เช้ามืดช่วงเวลา 05:00 เราออกจากที่พักเพื่อไปชมทะเลหมอกที่เหมืองดินขาว
ที่ได้ยินมาจากป้าน้อยว่าสวย แต่ต้องปีนภูเขาขึ้นไปด้านบนเหมืองดินขาวเป็นภูเขาเหมืองแร่ที่มีดินเป็นสีขาว ด้านบนเค้าเล่ากันว่าเป็นลานโล่งๆ ที่สวยมาก สามารถมองเห็นทะเลหมอกล้อมรอบวิวฝั่งหาดส้มแป้นได้หมดเลย แค่นี้เลยที่รู้มา

ตอนแรกที่ไปถึงเราก็หาทางเดินขึ้นเขาไม่เจอ ยามที่อยู่แถวนั้นเค้าบอกว่ามันจะมีบรรไดเล็กตรงผาหินลองแหวกต้นไม้ดู เป็นไงล่ะแค่ทางขึ้นก็ลึกลับแล้ว ระยะทางเดินขึ้นไปไม่รู้ไกลมั้ย แต่ตอนเดินไปคนเดียวก็ประมาณ 30 นาที เพราะมัวแต่มองบรรยากาศรอบข้าง บรรยากาศหลังฝนตก บวกกับความเย็นที่ภูเขาป่าใต้ปล่อยออกมา และภูมิประเทศของเหมืองดินขาวที่เป็นเอกลักษณ์ แบบเดินๆไปเจอเหมือนหินแร่ที่พื้น เดินๆไปเจอตาน้ำไหลออกมาตามซอกหิน ว้าววววอ่ะไม่เคยเจออะไรแบบนี้

ตาน้ำที่ไหลผ่าน ระหว่างทางเดิน สำหรบเราคือน่าทึ่งมาก

แล้วพอขึ้นไปถึงด้านบนมันดีมาก ความสวยงามของเหมือง กับวิวเมืองด้านล่างที่ถูกปกคลุมด้วยทะเลหมอก คือสวยมาก เราก็ใช้เวลาอยู่กับวิวตรงหน้าซักพักให้คุ้มค่าเหนื่อยที่เดินขึ้นไปหน่อย แต่ที่แน่ๆคือ
แนะนำเลย ใครที่ไประนองตอนเช้า ต้องลองมาที่นี่อ่ะ ชอบมากจริงๆ

วิวหาดส้มแป้นต้องมองจากที่นี่จริงๆ สวยมาก

- เจ้าของแมวจอร์นนี่ ความโชคดีที่ได้เจอพวกพี่ทราย -

หลังจากใช้เวลากับวิวตรงหน้าซักพัก เราที่กำลังจะกลับ บังเอิญไปเจอกับพวกพี่ทรายตอนแรกก็ไม่รู้หรอกพี่เค้าเป็นใคร ><

พี่ทรายเจ้าของแมวจอห์นนี่ที่เจอระหว่างทาง

พี่ๆเค้าชวนให้เราไปด้านบนสุดของภูเขา เค้าบอกว่าวิวมันสุดยอดกว่าด้านล่างมาก และอาสาไปด้วยกันทั้งๆที่เค้าเพิ่งลงมาจากที่นั่น ระหว่างทางเราก็ชวนคุยไปปกติตามสไตล์เราและได้รู้จักพี่เค้ามากขึ้นนะ บอกตรงๆตอนนั้นรู้สึกว่าไม่ได้สนใจวิวตรงหน้าเลย รู้สึกการได้เจอพวกพี่เค้าและน้ำใจเล็กน้อยๆที่พี่เค้าชวนขึ้นไป มันดึงดูดเรา พี่ๆแนะนำอะไรหลายๆอย่างเลย ไม่ว่าจะเรื่องกล้อง การถ่ายรูป ที่ท่องเที่ยวที่ระนองหรือของกินต่างๆ

เรารู้สึกช่วงเวลานั้นจุดเริ่มต้นของวันที่ดีมากเลย รู้สึกมีไฟอยากออกเดินทางต่อไปให้ถึงหาดประพาส หาดสุดท้ายของระนองเป้าหมายที่ตั้งไว้ให้ได้ ขอบคุณพี่ๆมากนะครับ

- นิสราโรตี เปิดโลกอาหารอิสลามเราไปตลอดการ -

หลังจากแยกกับพี่ๆที่เหมืองดินขาว เราก็ไปหาข้าวเช้ากินที่นิสราโรตี ร้านโรตีชื่อดังของระนอง อยู่แถวๆบ้านหงาว ไม่ไกลจากเมืองมาก

พอไปถึงร้านไม่รู้ทำไมทุกคนมองเราแปลกๆ สงสัยดูเป็นเด็กแถมมานั่งกินคนเดียว เลยรู้สึกประหม่าหน่อยๆ
และด้วยความไปเรื่อยของเรา มีพี่ที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ เลยขอแอบถามพี่เค้าปกติร้านนี้
เค้ากินเมนูอะไรกัน พี่เค้าก็แนะนำมาเยอะเลย แต่ที่โดนอันนึงคือได้ยินคำว่า“ ข้าวยำ ”
อาหารของชาวมุสลิมที่มีข้าวผักหลากหลายชนิด ปลาแห้งป่น ดอกไม้ และที่เด็ดสุดคือน้ำบูดู เหมือนจะเป็นน้ำราดไรซักอย่าง ในใจก็แบบเชี่ยอยากกินว่ะแต่สั่งมาไม่หมดแน่

ข้าวยำน้ำบูดู สีสันจัดจ้าน เห็นแบบนี้อร่อยนาาาา~

ซักพักพี่เค้าเลยเอ่ยปากชวนเรากินด้วยกัน พี่สั่งไก่จานใหญ่มากิน 2 คนไม่หมด
ก็เลยขอแชร์นั่งกินด้วย แถมพี่เค้ายังคลุกข้าวยำตัวเองมาแบ่งให้เราลองชิมกับไก่ทอดอีก บอกเลยว่าอร่อยมาก เปิดโลกมากข้าวยำกับไก่ทอดร้านนี้อร่อยจริง

พี่วุฒิบอกว่าไก่ทอดร้านนี้อร่อยที่สุดเท่าที่เค้าเคยกิน จริงๆนะ

โรตีของร้านนี้ก็อร่อยแป้งจะหนาเป็นเอกลักษณ์ กรอบ ไม่เคยกินที่ไหนแบบนี้เลย
และสุดท้ายพวกเราก็กินกันไม่หมดจริงๆ ระหว่างมื้อเราก็ชวนพี่เค้าคุยได้รู้ที่มาของพี่เค้าเป็นคนสุราษ มาทำงานที่ระนอง เคยมากินร้านนี้แล้วติดใจ ข้าวยำกับไก่ทอดเนี่ยแหละไม้ตายร้านนี้ไม่แพ้โรตีเลย และสุดท้ายพี่ๆทั้ง2ก็อาสาเลี้ยงเรา และบอกว่าถือเป็นมิตรภาพดีๆที่เราได้เจอกัน ขอบคุณพี่วุฒิกับพี่ออมมากเลยครับ พี่เปิดโลกการกินอาหารของผมจริงๆ ☺️

- ภูเขาหญ้าและวิวน้ำตกหงาว -

วิวน้ำตกหงาวที่สามารถมองเห็นได้จากถนนเพชรเกษมเลย อลังการจริงๆ

หลังจากร้านโรตีออกมาถนนใหญ่ก็จะเจอกับภูเขาหญ้า และ น้ำตกหงาว
2 ที่นี้คือไฮไลท์ของระนองเลยก็ว่าได้นะ ใช้คำว่าอลังการได้เลย จะมีที่ไหนที่เราขับรถผ่านถนนใหญ่ หันมองไปด้านข้างเห็นภูเขาที่ห้อมล้อมไปด้วยสายหมอก และมีน้ำตกไหลกลางภูเขาให้เราเห็นได้แบบนี้

ภูเขาหญ้า อีกจุดน่าไปของระนอง อยู่ติดถนนใหญ่เลยด้วย

ที่ดีมากอีกอย่างคือเราสามารถไปจอดรถที่ภูเขาหญ้า พื้นที่โล่งที่มีหญ้าสีเขียวชะอุ่ม
เหมือนกับอยู่ในฟาร์มแกะต่างประเทศ มีวิวอีกด้านเป็นน้ำตกหงาว ให้ความรู้สึกไปแคมป์ปิ้งมากๆ เย็นที่นี่คนจะเยอะมาก เป็นอีกจุดรวมพลของชาวระนองยามเย็นเลย

- หาดประพาส ไปให้ไกลสุดระนอง -

หลังออกจากบ้านหงาว เรามุ่งหน้าเข้าสู่ อ.กะเปอร์ เป้าหมายแรกที่ตั้งใจไว้คืออ่าวบางเบนที่กะเปอร์ แต่พอขับไปได้เรื่อยๆ เริ่มรู้สึกไม่ทันเวลาที่จะกลับแน่ๆ เพราะบางเบนต้องเข้าไปไกลจากถนนใหญ่ เราเลยตัดสินใจไปให้สุดระนอง ลงไปต่อที่อ.สุขสำราญ
อย่างน้อยเพื่อให้รู้สึกว่าถึงแม้เราจะมีเวลาไม่มาก เราก็ได้เห็นระนองเกือบครบทุกส่วน
ครั้งหน้ามา เราก็จะไปเยือนทะเลของจริงแน่นอน เกาะพยาม เกาะกำ เกาะต่างๆของระนอง อ่าวบางเบน อุทยานแห่งชาติแหลมสน มันจะเป็นเป้าหมายต่อไปแน่ๆถ้าได้มาระนองอีก

สุดท้ายเราก็ไปถึงหาดประพาส หาดทุดท้ายของเขตระนอง เงียบสงบมาก
ทำให้รู้สึกอยากลองเอาเต๊นท์ไปกางนอนที่ชายหาด ดูซักครั้งจริงๆ
ทะเลอันดามันแห่งแรกของไทย ในที่สุดก็ได้มาเห็นแล้ว ><

ความหมายของคำว่า "นั่งโง่ๆริมทะเล" แค่ได้ฟังเสียงคลื่น แล้วปล่อยให้เวลาผ่านไป ไม่ต้องคิดอะไรมันดีจริงๆ

- บทสรุปของระนอง กับมุมมองนักเดินทาง -

ก่อนกลับเราก็มีเวลาเหลือนิดหน่อย เราเลยอยากแวะชมพระอาทิตย์ตกดินซักหน่อย
และหาดชาญดำริที่อยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองระนองก็ถือเป็นอีกตัวเลือกที่ดี สะพานไม้ที่ทอดลงไปในทะเลกับวิวพระอาทิตย์ตกดินตรงหน้า กลุ่มเพื่อนที่มานั่งกินเบียร์ชมพระอาทิตย์ตกดินด้วยกันของสถานที่แห่งนี้ ทำให้เราคิดถึงช่วงเวลาที่มีค่ากับเพื่อนขึ้นมาในใจ “ ซักวันนึงได้กลับมาแแล้วทำอะไรกับเพื่อนๆแบบนี้ก็ดีนะ ”

การเที่ยวคนเดียวมันทำให้เราได้เจออะไรเยอะมากจริงๆ นอกจากวิวที่อุดมสมบูรณ์
ทั้งภูเขาและทะเล อาหารการกิน วิถีชีวิตคนที่เราพบเจอ มิตรภาพดีๆระหว่างทาง

วันนี้ทำให้เรารู้สึกถึงความแแตกต่างระหว่างคำว่า
“ นักเดินทาง” กับ “นักท่องเที่ยว” ขึ้นมาเลยล่ะ เรารู้สึกชอบเสน่ห์ของการเดินทางที่สุดเลย สิ่งต่างๆที่เราได้เจอ ผู้คนรอบตัว มิตรภาพดีๆ และช่วงเวลาที่ได้คิดได้อยู่กับตัวเอง ทุกอย่างล้วนต้องไปเจอเองเท่านั้นจริงๆ…